Hicran

Hicrân, Fâik Âli Ozansoy'un 1899-1932 yılları arasında Diyarbakır, İstanbul, Bursa, Burhaniye ve Gönen'de muhtelif zamanlarda yazdığı ve bir kısmını dönemin önemli sanat ve edebiyat dergilerinde yayımladığı fakat Fânî Tesellîler ve Temâsil kitabına almadığı şiirlerini ihtiva eder. Genellikle ayrılık, aşk ve tabiat temasını işleyen bu şiirlerde Servet-i Fünûn Edebiyatı'nın estetik anlayışı hâkimdir. Müstakil bir kitap olarak ilk defa okuyucuyla buluşan bu eser, hem edebiyat tarihçileri hem de edebiyat meraklıları için önemli bir kaynaktır.