Kastilya Kırları (1907-1917)

Antonio Machado (1875-1939) Neruda’nın “güngörmüş eski bir İspanya ağacı gibi sessiz ve bilge, sakin ve şiddetli” olarak nitelediği büyük şiirin ozanı. Aldığı köklü eğitimi, zorluklarla geçen yaşamının birikimleriyle harmanlamış; simgecilik, izlenimcilik gibi akımların, kuşkuculuğun iklimlerinde dolaşmış; modernismo olarak anılan yeni eğilimin şiirsel olanaklarından yararlanarak ardında görkemli bir yaşam yapıtı bırakmıştır. Kastilya Kırları, büyük ozanın ülkesinin “insan manzaraları”nı doğa sevgisi, laiklik, umut, geleceğin gücüne ve yaşamın sürekliliğine inanç gibi izlekler temelinde şiire, kendi deyişiyle “zamanın özündeki söz”e büründürerek işlediği başyapıtıdır.