Kendi Penceremizden

Bunalımın her çeşidini yaşayan günümüz insanına bu stresli yaşamdan kurtulması için bir çıkış yolu kendi penceremizden gösterilmeyecekse, şu evrende birlikte soluk alıp vermemizin ne anlamı ve ne değeri olabilir? Dışarı açılan her pencere umuda, sevgiye, güzelliğe ve hayata açılıyorsa o pencerenin bir anlamı ve mesajı olur... Değilse yaraya merhem olmayan, umuda kanat aralamayan, sevgiyle, huzurla dolu bir yaşamı muştulamayan pencere, kapansın gitsin! Gönül ve ruh pencereleri birbirine açık olan insanların varlığıyla ancak bir toplum içine düştüğü stres, bunalım ve kaostan çıkabilir... İnsanın huzuru ve mutluluğu için başka da bir çıkış yolu gözükmemektedir bu hayatta… Bütün bu iç karartıcı gerçekliğe karşın, edebiyat ve sanat dünyasına bakmayı ihmal etmemek gerekiyor. Biliyoruz ve inanıyoruz ki, kültür ve edebiyat dünyası, sanat dünyası özgün bir biçimde gelişip insan ruhunda yer ettiği oranda hayat, bir anlam, bir güzellik ve bir tat kazanır. İnsana, gerçek manada değer veren bir zihniyetten doğan, bir sanatın, bir yazının, bir etkinliğin ancak toplumu sarıp sarmalayıp kucaklaması mümkün olabilir... Bu ruh ve ideal, dünyadaki tüm mühterislerin sahip olma hırsıyla yaptıkları plan ve projeleri deşifre edecek ve insanlığa ışığın penceresini açacaktır. Yeter ki o mühterislere teslim olmasınlar ve taşıdıkları değerlere sahip çıksınlar. Güzele, iyiliğe, kültüre, sanata ve edebiyata ulaşmak için sarf edilen bir gayreti okuyacaksınız bu çalışmada. İnsana verilen değere, onu yüceltmeye ve hak ettiği yerde görmeye yönelik bu gayret, umarım güzel insanların ilgisini çeker ve onlara fayda sağlar.